LastPass - Αξιολόγηση: Γρήγορη Περίληψη από Ειδικό
Το LastPass είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς διαχειριστές κωδικών πρόσβασης στο διαδίκτυο, είναι εξαιρετικά εύκολο στη χρήση, έχει μια πραγματικά ισχυρή γεννήτρια κωδικών πρόσβασης και κάνει τα πράγματα σχεδόν αυτόματα, γλιτώνοντας σε από τον πονοκέφαλο. Έχει αρκετά πολύ καλά χαρακτηριστικά – μια προσαρμόσιμη γεννήτρια κωδικών πρόσβασης, ανάλυση ασφάλειας κωδικών πρόσβασης και επεκτάσεις προγράμματος περιήγησης για σχεδόν κάθε πρόγραμμα περιήγησης εκεί έξω.
Λειτουργίες
Το LastPass είναι γνωστό ως απλός, κατανοητός διαχειριστής κωδικών πρόσβασης – και νομίζω ότι αυτή είναι μια αρκετά ακριβής περιγραφή.
Είναι αρκετά ευέλικτο, με επεκτάσεις για Mac, Windows, Linux, Chrome, Firefox, Safari – ακόμα και τον Internet Explorer, το Opera και το Microsoft Edge! Αυτό είναι αρκετά εντυπωσιακό και πραγματικά δίνει στους χρήστες που έχουν επιλέξει όχι τόσο δημοφιλές πρόγραμμα περιήγησης την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν και το LastPass. Επίσης, έχει αποκλειστικές εφαρμογές για Windows, iOS και Android.
Το LastPass δεν θα σε εκπλήξει με τα προσφερόμενα χαρακτηριστικά. Αντίθετα, διαθέτει μια ευχάριστη ποικιλία χαρακτηριστικών για να κρατήσεις ασφαλή τα στοιχεία σου – ένα μέρος για την αποθήκευση πιστωτικών καρτών και οικονομικών συνδέσεων, στοιχείων τραπεζικού λογαριασμού, έως 1GB ασφαλούς αποθήκευσης εγγράφων και αποθήκευση ασφαλών σημειώσεων, απεριόριστη κοινή χρήση κωδικών πρόσβασης και επαφών. Έχει επίσης ένα σύστημα επισήμανσης για να τα κατηγοριοποιήσει, το οποίο προσωπικά βρήκα πολύπλοκο και έτσι δεν το χρησιμοποίησα. Επειδή δεν χρησιμοποίησα την επισήμανση, τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο συγκεχυμένα όταν πήγα στο “Όλα τα αντικείμενα” στο αρχείο-
… αλλά τουλάχιστον φαίνεται ωραίο, και είναι πραγματικά πολύ εύκολο να βρεις τι είναι, τι (προφανώς γνωρίζετε ότι η Visa είναι μια πιστωτική κάρτα και ότι η Chase είναι μια τράπεζα).
Το LastPass έχει διάφορα πακέτα τιμολόγησης, από το Premium (για έναν μεμονωμένο χρήστη) έως το οικογενειακό, για ομάδες και για επιχειρήσεις. Σε όλα τα πακέτα, εκτός από το Premium, οι χρήστες αποκτούν πρόσβαση σε πίνακα ελέγχου διαχείρισης, διαχείριση ομάδων και υποστήριξη πελατών, και θεωρώ ότι ο πίνακας ελέγχου μπορεί να διευκολύνει την εύρεση των στοιχείων.
Όπως μπορείς να δεις στο screenshot, οι επιλογές ‘ασφαλής αποθηκευτικός χώρος’ διαχωρίζονται σε διάφορους τύπους ασφαλών χώρων αποθήκευσης – κωδικοί πρόσβασης, σημειώσεις, διευθύνσεις, κάρτες πληρωμών και τραπεζικοί λογαριασμοί. Είναι ωραίο το γεγονός ότι το LastPass τα χωρίζει, αλλά είναι πραγματικά απαραίτητο;
Αν θέλεις να προσθέσεις ένα στοιχείο, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα…
Ουάου. Από πού να ξεκινήσω;
Καταλαβαίνω ότι ορισμένοι από αυτούς τους τύπους εγγράφων ή ευαίσθητων δεδομένων ίσως απαιτούν αποθήκευση – άδεια οδήγησης, διαβατήριο, αριθμός κοινωνικής ασφάλισης – αλλά πραγματικά; Συνδομές; Συζητήσεις; Ο κωδικός πρόσβασης WiFi; Αμφιβάλλω ότι κάποιος θα πάει στο LastPass επειδή χρειάζεται τέτοιες πολύ λεπτομερείς, ασφαλείς επιλογές αποθήκευσης.
Κάτι ακόμη για το αρχείο – είναι εύκολο στη χρήση ΑΛΛΑ κάποια στοιχεία είναι αρκετά κρυμμένα ή δύσκολο να εντοπιστούν: Συνέχισα τον έλεγχο στον κατάλογο των χαρακτηριστικών που μου είχε υποσχεθεί LastPass και όσα θα μπορούσα να δω στο αρχείο μου – πού ήταν για παράδειγμα η επαλήθευση ταυτότητας πολλαπλών παραγόντων; Δεν είχα ιδέα. Έψαξα να τη βρω – αλλά τίποτα.
Στη συνέχεια, έκανα κλικ στο ‘Επιλογές λογαριασμού’ και το βρήκα κρυμμένο στο μενού εκεί:
Μαζί με τις αξιόπιστες συσκευές και άλλα χαρακτηριστικά.
Έλεγχος ταυτότητας πολλαπλών παραγόντων
Είναι κρίμα που είναι τόσο κρυμμένο, διότι η εξακρίβωση ταυτότητας πολλών παραγόντων του LastPass είναι ένα πολύ δυνατό χαρακτηριστικό: υπάρχουν τόσες πολλές επιλογές (χτυπάει εύκολα τους ανταγωνιστές όπως το 1Password σε αυτό):
Ήταν εύκολο να επιτρέψω όσες επιβεβαιώσεις ταυτότητας πολλαπλών παραγόντων ήθελα – Απλά έκανα κλικ σε κάθε ένα, όριζα τους κανόνες και ήταν έτοιμο:
Ως αποτέλεσμα, κάθε φορά που προσέθετα μια συσκευή, να πηγαίνει στην ενότητα Αξιόπιστες συσκευές (δες παραπάνω, στο screenshot). Το LastPass με προειδοποίησε ότι όταν χρησιμοποιώ μια αξιόπιστη συσκευή, δεν θα μου ζητηθεί ο κύριος κωδικός και ότι οποιαδήποτε αξιόπιστη συσκευή παραμένει “αξιόπιστη” για 30 ημέρες, μετά από τις οποίες θα πρέπει να την καταχωρήσεις ως αξιόπιστη και πάλι. Αυτό είναι καλό να το γνωρίζεις, σε περίπτωση που μια συσκευή χαθεί ή κλαπεί, για παράδειγμα.
Κανόνες URL
Οι ρυθμίσεις του LastPass είχα κάποιες παράξενες επιλογές που δεν είχα ξανακούσει ποτέ πριν. – Never URLs, Equivalent Domains και URL Rules.
- Τα Never URLs επιτρέπουν να προσθέσεις έναν ιστότοπο για τον οποίο δεν θέλεις το LastPass να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια – ίσως κάτι που θα ήθελες να κρατήσεις μυστικό.
- Το Equivalent Domains επιτρέπει να ρυθμίσεις τομείς που γνωρίζει το LastPass ότι είναι ισοδύναμα της διεύθυνσης URL από όπου πήρε τον κωδικό σου:
(Θα πρότεινα τον έλεγχο των ισοδύναμων τομέων που υπάρχουν στη λίστα, καθώς ξέρω ότι – για παράδειγμα – ο κωδικός Skype μου είναι πολύ διαφορετικός από τον κωδικό μου στο Bing!)
- Το URL Rules επιτρέπει να ρυθμίσεις τους κανόνες για αυτούς τους ισοδύναμους τομείς – αν, όπως προτείνω παραπάνω, δεν θέλεις το LastPass να χρησιμοποιεί ίδιους κωδικούς για δύο ξεχωριστούς τομείς, μπορείς να κάνεις την αλλαγή εδώ:
Πρόκληση ασφαλείας
Η πρόκληση ασφαλείας του LastPass αναλύει το ηλεκτρονικό σου ταχυδρομείο και τον κωδικό πρόσβασης, για να ανιχνεύσει οποιαδήποτε παραβίαση και είναι αρκετά λεπτομερής.
Πρώτον, ελέγχει τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σου για παραβιάσεις ασφαλείας:
Στη συνέχεια, εμφανίζεται η βαθμολογία ασφαλείας των κωδικών πρόσβασης και σου δίνει συστάσεις για την ενίσχυση τους:
Είναι πραγματικά εύχρηστο και είναι ίσως μία από τις καλύτερες, πιο εύχρηστες αναφορές ισχύος και γεννήτριες κωδικού πρόσβασης. Δεν είναι τόσο καλές όσο του Dashlane που έχει πολλαπλή αλλαγή κωδικού και γεννήτρια με ένα κλικ, αλλά έρχεται δεύτερο, πολύ κοντά.
Επαφές έκτακτης ανάγκης
Αυτή δεν είναι μια τυπική λειτουργία των διαχειριστών κωδικών πρόσβασης – αλλά στο LastPass, μπορείς να ρυθμίσεις επαφές έκτακτης ανάγκης θέλεις, για να έχεις πρόσβαση στον λογαριασμό σου σε περίπτωση που ξεχάσετε τον κύριο κωδικό πρόσβασης αλλά και να αποδεχτείς την πρόσβαση επαφών έκτακτης ανάγκης και για λογαριασμούς άλλων χρηστών.
Είναι απίστευτα εύκολο να τις ρυθμίσεις – απλά κάνεις κλικ στο κουμπί “Προσθήκη επαφής έκτακτης ανάγκης”, εισαγάγεις τη διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου της επαφής και το χρονικό όριο πριν από την παροχή πρόσβασης έκτακτης ανάγκης.
Συνολικά, αυτά τα επιπλέον χαρακτηριστικά είναι καλά μελετημένα και αρκετά χρήσιμα – αλλά δεν ξέρω γιατί έπρεπε να είναι τόσο κρυμμένα που δεν μπορούσα να τα βρω!
Πακέτα και τιμές
Το LastPass προσφέρει δύο επίπεδα πακέτων: Προσωπικά και για Επιχειρήσεις.
Αλλά αυτό δεν είναι όλη η ιστορία: στο “Προσωπικό” πακέτο, προσφέρονται δύο ακόμα επιλογές – Premium και Οικογενειακό(Family). Στην ενότητα “Επιχειρήσεις”, προσφέρει ένα πακέτο για τις ομάδες(Team) και ένα πακέτο για επιχειρήσεις(Enterprise).
Το “Premium” είναι για ατομική χρήση.Το “family” είναι για έως και 6 χρήστες. Το “team” είναι για 5-50 χρήστες και το “Entreprise” είναι για 5+ χρήστες …
Νομίζω ότι, για μεμονωμένους χρήστες, το Premium πακέτο έχει σίγουρα όλα όσα μπορεί να χρειαστείς- με την λειτουργία πρόκλησης ασφαλείας να περιλαμβάνεται, όπως και η πρόσβαση έκτακτης ανάγκης και το 1GB κρυπτογραφημένου χώρου αποθήκευσης. Νομίζω ότι θα χρειαστείς πραγματικά το οικογενειακό πακέτο μόνο αν θέλεις πραγματικά να έχεις ένα αρχείο για κάθε μέλος της οικογένειας, επειδή διαφορετικά, το πακέτο Premium έχει κοινή χρήση κωδικού πρόσβασης και μπορεί να αποθηκεύσει και να συμπληρώσει απεριόριστους κωδικούς πρόσβασης.
Οι πραγματικές διαφορές μεταξύ των πακέτων είναι όταν πρόκειται για πακέτο Team ή Enterprise – τόσο ο πίνακας εργαλείων όσο και η αναφορά θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους εργοδότες που θέλουν να διατηρούν τα δεδομένα τους ασφαλή – εδώ θα δεις τι περιλαμβάνεται στο πακέτο Team –
…και εδώ τι περιλαμβάνεται στο πακέτο Enterprise –
Και τα δύο αυτά έχουν εξαιρετικά πλεονεκτήματα για τους επιχειρηματικούς χρήστες, αν και δεν είμαι σίγουρος πόσο μεγαλύτερες ομάδες θα χρειαστούν τα άλλα χαρακτηριστικά – Πρόσβαση API και αποκλειστική υποστήριξη πελατών (στην οποία θα αναφερθώ σύντομα).
Ευκολία χρήσης και εγκατάσταση
Η λήψη και εγκατάσταση του LastPass ήταν πραγματικά μια εγκατάσταση με ένα κλικ.
Μόλις το πρόγραμμα εγκαταστάθηκε, μου ζητήθηκε να εγκαταστήσω την επέκταση για το πρόγραμμα(ή τα προγράμματα) περιήγησης στα οποία θα ήθελα να εισάγω κωδικούς πρόσβασης – ήταν πραγματικά αρκετά έξυπνο: Το LastPass εντόπισε ποιους περιηγητές είχα στο σύστημα μου –
ΚΑι μετά με ρώτησε για ποιους περιηγητές θα ήθελα να εγκαταστήσω επεκτάσεις.
Επέλεξα τον Chrome. Και μετά εμφανίσθηκε αυτό:
Αυτή είναι μια πολύ έξυπνη και αρκετά εντυπωσιακή εμπειρία – μετά την αξιολόγηση τόσο πολλών διαχειριστών κωδικών πρόσβασης, νομίζω ότι αυτή ήταν η πρώτη φορά που είδα τόσο αναλυτικές οδηγίες για τη δημιουργία ενός κύριου κωδικού πρόσβασης!
Αφού εισήγαγα τον κύριο κωδικό πρόσβασης. εμφανίσθηκε αυτό –
Επέλεξα το Google και με πήγε στην ταυτοποίηση μέσω Google…κατόπιν με ρώτησε, αν θα ήθελα να αποθηκεύσω τον πρώτο μου κωδικό:
Καθόλου άσχημα!
Φαίνεται ότι τελικά το LastPass είναι κατά βάση μια επέκταση για τον περιηγητή, που χρησιμοποιείς για να συνδεθείς στο αρχείο των κωδικών σου, αφού εισάγεις τον κύριο κωδικό πρόσβασης- σαν ένας πίνακας ελέγχου, αλλά πιο απλό.
Είναι ένα πολύ καθαρό περιβάλλον χρήστη, και διαθέτει και μια μπάρα αναζήτησης, ώστε να μπορείς να βρεις οτιδήποτε έχεις αποθηκεύσει –
Όλα καλά, ως εδώ… όμως πρέπει να προσθέσω όλους μου τους κωδικούς έναν προς έναν; Δεν μπόρεσα να βρω πουθενά μια λειτουργία εισαγωγής. Τελικά, έψαξα στα FAQ του LastPass και ανακάλυψα ότι υπάρχουν μερικοί τρόποι εισαγωγής κωδικών:
…όχι όμως λειτουργία αυτόματης εισαγωγής, σε αντίθεση με τον κυριότερο ανταγωνιστή του LastPass, το Dashlane, το οποίο εισάγει όλους τους κωδικούς, χωρίς καν σε ρωτήσει. Αυτό με απογοήτευσε λίγο στο LastPass, ακόμη και αν η επέκταση του περιηγητή κατάφερε να εισάγει τους περισσότερους κωδικούς μου. Τι θα γινόταν αν είχα πολλούς περιηγητές με διαφορετικούς κωδικούς στον καθένα;
Πέραν αυτού, το αρχείο είναι πολύ εύχρηστο, και μου άρεσε πραγματικά η λειτουργία αναζήτησης, καθώς μου γλίτωσε αρκετό χρόνο που θα είχα ξοδέψει ψάχνοντας για λεπτομέρειες τραπεζών και συγκεκριμένους κωδικούς.
Αν δεν έχεις πολλές γνώσεις τεχνολογίας, νομίζω ότι θα μπορέσεις να εγκαταστήσεις εύκολα το LastPass και να το κάνεις να δουλέψει… αλλά πραγματικά η εισαγωγή κωδικών πρόσβασης – μέσω CSV ή από άλλον διαχειριστή κωδικών πρόσβασης- μπορεί να σε μπερδέψει. Η εισαγωγή μέσω της επέκτασης του προγράμματος περιήγησης είναι σίγουρα ο ευκολότερος τρόπος να το κάνεις.
Όσον αφορά την εφαρμογή για φορητές συσκευές, αν και δεν μου επετράπη να τραβήξω ένα screenshot, όταν προσπάθησα να συνδεθώ, έλαβα ένα email που μου ζητούσε να επιβεβαιώσω ότι όντως προσπαθούσα να συνδεθώ στον λογαριασμό μου στο LastPass από μια άγνωστη συσκευή.
Όταν συνδέθηκα (και επιβεβαίωσα την ταυτότητα μου), ανέλαβε το LastPass: μου ζήτησε αν θα ήθελα αυτόματη συμπλήρωση όλων των κωδικών από τον λογαριασμό στην εφαρμογή και προσθήκη τους στον ήδη υπάρχοντα κατάλογο κωδικών.
Η εφαρμογή είναι ίδια ακριβώς με την έκδοση web και την επέκταση περιηγητή, με επιλογές, όπως κωδικούς, σημειώσεις, διευθύνσεις, έναν ασφαλή περιηγητή( μόνο για την εφαρμογή) και κέντρο κοινής χρήσης. Υπάρχουν εκατομμύρια επιλογές ασφαλών πληροφοριών που μπορείς να αποθηκεύσεις, αλλά αρκεί να πούμε “κάρτες πληρωμών” και “τραπεζικός λογαριασμός”, που δεν είναι και άσχημο.
Θα έλεγα ότι είναι πολύ εύκολο στη χρήση και στην εγκατάσταση και μου άρεσε που εισήγαγε τους κωδικούς από την συσκευή μου αυτόματα- κάτι που το Dashlane ή το Zoho, που είναι οι κυριότεροι ανταγωνιστές του, δεν έκαναν.
Ασφάλεια
Όπως ανέφερα παραπάνω, μπορείς εσύ να ορίσεις τη δυσκολία σύνδεσης στο LastPAss: μπορείς να εγκαταστήσεις όσες επιλογές ταυτοποίησης δύο παραγόντων επιθυμείς από το μενού επιλογών λογαριασμού του αρχείου.
Το LastPass εφαρμόζει κρυπτογράφηση AES-256 για να διασφαλίσει ότι τα δεδομένα σου μεταφέρονται με την χρήση πρωτοκόλλου κρυπτογράφησης SSL encryption. Αλλά, δεν αποθηκεύει τις πληροφορίες στο πρόγραμμα – είναι ένας πάροχος μηδενικής γνώσης, που σημαίνει ότι μόνο εσύ (και όποιος γνωρίζει με την άδεια σου) μπορείς να έχει πρόσβαση στον κύριο κωδικό πρόσβασης σου
Το LastPass δεν θα αποθηκεύσει ποτέ στους διακομιστές του τα δεδομένα σου και αν ποτέ κλειδώσεις τον λογαριασμό σου(και δεν έχεις πρόσβαση στις επαφές έκτακτης ανάγκης), τότε τα δεδομένα σου χάνονται για πάντα. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου κάτι που σε εξασφαλίζει σε περίπτωση χακαρίσματος είτε στη συσκευή σου, είτε στους διακομιστές του Last Pass.
Τα άλλα χαρακτηριστικά ασφαλείας περιλαμβάνουν την πρόκληση ασφαλείας που περιέγραψα παραπάνω, που όσο το σκέφτομαι, τόσο πιο χρήσιμη είναι.
Υποστήριξη πελατών
Αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο το LastPass με απογοήτευσε, περισσότερο από κάθε άλλο διαχειριστή πρόσβασης που έχω αξιολογήσει.
Το σύστημα υποστήριξης τους είναι ένα χάλι. Πρώτα απ’ όλα, δεν υπήρχε πουθενά στο αρχείο ή στην επέκταση ένα κουμπί υποστήριξης. –
…και αυτό με οδήγησε σε ένα φόρουμ:
Έψαξα “πώς επικοινωνώ με την υποστήριξη;’ και βρήκα αυτό:
Ενώ είναι χρήσιμο,αν το δει κανείς από την πλευρά της τεχνικής υποστήριξης, να κάνουν τους χρήστες να ψάχνουν οι ίδιοι για απαντήσεις πριν επικοινωνήσουν με την υποστήριξη, αντί να ρωτούν τις ίδιες πληροφορίες ξανά και ξανά, αν το δεις από την πλευρά του πελάτη, αυτό δεν είναι και τόσο καλό. Αυτός δεν είναι ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης των πελατών που έχουν πληρώσει για το LastPass. Αν θέλω να μάθω κάτι, θέλω να το μάθω ΑΜΕΣΑ.
Όταν μπήκα στην σελίδα της υποστήριξης πελατών, αντίκρυσα αυτό:
Λοιπόν – ακόμη και αν είμαι πελάτης που έχει πληρώσει, πρέπει να περιμένω στην αναμονή για υποστήριξη με ticket; Δεν υπάρχει ζωντανή συνομιλία, ή έστω υποστήριξη με email;
Προφανώς, οι Premium χρήστες λαμβάνουν απαντήσεις πιο γρήγορα σε σχέση με τους χρήστες του δωρεάν πακέτου. Μου άρεσε που μου έδωσαν έναν σύνδεσμο για να παρακολουθώ την κατάσταση του αιτήματος μου –
και τους πήρε 3 ημέρες να μου δόσουν μια απάντηση – κάτι που δεν είναι καθόλου καλό. Αναρωτιέμαι πόσο θα έπαιρνε για τους δωρεάν χρήστες, αν οι 3 ημέρες είναι ο χρόνος απάντησης στους premium χρήστες.
Το ακόμη χειρότερο είναι ότι το LastPass δεν διαθέτει πολιτική επιστροφής χρημάτων, κάτι που δεν αναφέρουν πουθενά στην σελίδα τους.
Όλοι οι άλλοι διαχειριστές κωδικών πρόσβασης που αξιολόγησα είχαν κάποιου είδους εγγύηση επιστροφής χρημάτων, που αναφερόταν ξεκάθαρα στις σελίδες τους. Σε αυτή την περίπτωση το LastPass δεν είναι ό,τι καλύτερο – το να μην διαθέτει “πολιτική επιστροφής χρημάτων” δεν είναι καλό για τις υπηρεσίες που παρέχει στους πελάτες. Αν αυτό είναι κάτι σημαντικό για εσένα, τότε θα πρότεινα τον κυριότερο ανταγωνιστή του LastPass – το Dashlane, που μου επέστρεψε τα χρήματα, την ίδια ημέρα που τα ζήτησα.
Η σελίδα του LastPass διατίθεται σε αρκετές γλώσσες, όμως –
…η υποστήριξη ζητά να γράψετε το αίτημά σας στα Αγγλικά – οπότε καλή τύχη για σας αν τα γραπτά σου αγγλικά δεν είναι τόσο καλά
